บทที่ 67

ใครจะไปคิดว่าเพียงเพราะอาการคลื่นไส้ของเสิ่นอวิ๋นอู้ จะทำให้ในห้องนี้วุ่นวายโกลาหลไปหมด

เสิ่นอวิ๋นอู้อ่อนแรงพิงอยู่ในอ้อมแขนของฉินเย่ ในหัวยังคงเหม่อลอย

ส่วนเจียงฉู่ฉู่ที่ตามมาด้วยนั้น จู่ๆ ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงเอ่ยปากเสนอขึ้นมาว่า “เย่ ตอนนี้ไปโรงพยาบาลมันไกลเกินไปนะคะ หรือว่าจะส่งเธอไปคลินิกขอ...